De vorige keer schreven we over de bosbrand in Chili waar we uit geëvacueerd moesten worden nadat we als groep van elkaar gescheiden waren geraakt. Intussen zitten we op de zogenaamde Carratera Austral. Een beroemde onverharde weg die wij vanuit het zuiden van Chili naar het noorden rijden. Ja jullie lezen het goed voor het eerst in 15 en een halve maand rijden we noordwaarts. Onze vriend Rob hebben we in Ushuaia opgehaald en met hem zullen we naar Buenos Aires gaan rijden. Bij aankomst in Ushuaia is Rob meteen aan het werk gezet. Onze stuurstang- en spoorstangkogels waren doorgesleten en er moet een hoop service verricht worden. Bij de locale brandweerkazerne mogen we binnen aan de auto sleutelen. Ze koken zelfs voor ons en ze nodigen ons uit om in de kazerne te slapen. Rob zijn eerste nacht is dus in een stapelbed met snurkende brandweermannen maar hij klaagt niet. Dit hoort allemaal bij overlanden. Maar doe de volgende keer maar een vrouwenkazerne zegt hij nog wel.
![website1](http://www.utrecht2ushuaia.nl/wp-content/uploads/2012/01/website12.jpg)
De route die we rijden is uiteraard weer prachtig. Gletsjers, nationale parken, meren, rivieren en eindeloze bossen afgewisseld met pampas, de zogenaamde graslanden van Patagonie waar geen enkele reisgids het over heeft omdat ze zo saai zijn. De afstanden zijn hier dusdanig groot dat we veel moeten rijden. Argentinië heeft al jaren een brandstoftekort en tussen de tankbeurten zit soms wel 900 kilometer. Meer afgelegen dan dit kunnen we niet rijden en soms komen we maar 3 auto’s per dag tegen.
![website2](http://www.utrecht2ushuaia.nl/wp-content/uploads/2012/01/website2-300x225.jpg)
Omdat de zomer is begonnen op het zuidelijke halfrond lopen de temperaturen weer wat op. Het nadeel is wel dat er ontelbare horzels zitten die het buiten leven af en toe vrij moeilijk maken. Doordat we nu met zijn drieën zijn, zijn we meer op campings aangewezen maar zelfs nu is de gastvrijheid van de locals ongelooflijk. Een gaucho die ons de tent ziet opzetten in de sterke Patagonische wind aarzelt niet en nodigt ons uit in zijn onderkomen. De haard brandt en hij offert een schaap op van de kudde om ons te eten te geven. Beter kan het niet vinden we.
Op dit moment regent het al een paar dagen en zitten we in een vakantiehuisje met kabel tv, koelkast en warme douche. Er zijn grenzen aan het buitenleven…